Jongere Burmezen zijn actieve, nieuwsgierige katten die zich gemakkelijk aanpassen aan veranderingen. Naarmate ze ouder worden, kunnen sommige Burmezen echter wat te kalm worden en liever toekijken dan actief bezig te zijn.

Ze kijken op elke leeftijd graag naar de wereld om zich heen en hun favoriete plek blijkt vaak een raam te zijn van waaruit ze de buitenwereld kunnen observeren. Burmezen voelen zich erg op hun gemak bij andere Burmezen, maar ze kunnen minder goed overweg met andere rassen.

Birmezen zijn goede klimmers en springers en hebben krabpalen en zitstokken nodig. De Burmezen zijn stevige, gedrongen katten en haar voeding moet in de gaten worden gehouden om overgewicht te voorkomen, vooral als de kat niet voldoende beweging krijgt.

Hoewel volwassen Burmezen rustige katten zijn, hebben ze ook de neiging erg kittenachtig te zijn en genieten ze van hun dagelijkse speeltijd. Ze vinden het heerlijk om door hun baasje aanbeden te worden en vinden het heerlijk om over hun buik geaaid te worden. Een dagelijkse aaisessie is een must voor elke Burmezen.

In 1930 reisde een kat genaamd Wong Mau vanuit Birma naar de Verenigde Staten, samen met Dr. Joseph C. Thompson. Deze kat was donkerbruin van kleur en veel liefhebbers dachten dat ze misschien gewoon een heel donkere Siamees was. Dr. Thompson was het daar niet mee eens en besloot samen met andere gelijkgestemde fokkers Wong Mau te fokken om te bepalen welk ras ze precies was. Wong Mau was het begin van het Birmese ras.

De kittens van Wong Mau leken Dr. Thompsons theorie te bevestigen. Toen ze met een Siamees werd gekruist, leken de kittens Birmese/Siamese hybriden en zuivere Siamezen te zijn. Toen de kittens die eruit zagen als Birmese/Siamese hybriden met elkaar werden gekruist, ontstonden de diepdonkere Birmese kittens. De donkergekleurde Birmese katten fokten vervolgens zuiver, wat aantoonde dat Wong Mau in feite een hybride was tussen de Siamees en een donkergekleurde onbekende kat. Helaas, omdat dit ras zo populair werd, verschenen er in 1947 in de showhal hybriden in plaats van raszuivere Burmezen. Het tentoonstellen van hybriden was een overtreding van de showregels van de Cat Fanciers' Association en vanwege die overtreding werd de erkenning van de Burmezen ingetrokken. Deze erkenning werd pas in 1953 hersteld, toen de Burmese Cat Society of America de registers verzekerde dat dit niet meer zou gebeuren.