De Pers is een rustige kat met uitbarstingen van kittenachtige activiteit. Ze ligt in de zon te slapen en barst dan plotseling in woede uit, rent door de kamer en rolt rond.

De Pers strekt zich uit naast je, slaapt in je bed en komt op je schoot zitten als ze daar zin in heeft. Ze heeft geen problemen met veranderingen in haar routine en is over het algemeen vriendelijk tegen iedereen.

De Perzische kat heeft een goede voeding nodig om in goede conditie te blijven. Omdat het ras niet bekend staat om zijn hoge mate van energieke beweging, moet er aandacht worden besteed aan zowel de voeding als aan regelmatige beweging. Dat betekent dat de Perzische kat beweging nodig heeft om in topconditie te blijven. Hoewel Perzen graag met hun ouders spelen en met interactieve speeltjes spelen, ballen achterna rennen en kattenkruidmuizen aanvallen, moet je ze misschien wel dagelijks laten bewegen.

De vacht van de Perzische kat heeft dagelijks aandacht nodig. Ze moet geborsteld en gekamd worden om klitten te voorkomen. Daarnaast moet het platte gezicht regelmatig en zorgvuldig worden schoongemaakt, aangezien er traanvlekken op het gezicht kunnen achterblijven.

De Perzische kat is een oud kattenras en, net als bij andere oude rassen, is haar geschiedenis enigszins onduidelijk. Langharige katten waren er in de 16e eeuw al in Italië. Deze katten werden geïmporteerd uit Azië. In de 17e eeuw bracht Pietro della Valle een kat uit Perzië naar Italië om het fokprogramma uit te breiden. Deze kat was mogelijk een kat die in Perzië bekendstond als de zandkat, een kat die in de woestijn leefde. Deze zandkat had een wollige vacht, vergelijkbaar met een stalen zeepkussen, om haar te beschermen tegen de omgeving en haar in staat te stellen in het zand te leven.

Ongeveer honderd jaar later verwierf Nicolas de Pereisc een aantal langharige katten. Deze katten kwamen uit Turkije, waar ook de Turkse angora vandaan komt, een ander ras langharige katten. In de 19e eeuw werden de nakomelingen van deze Turkse katten gekruist met enkele katten uit Italië, en dat was het begin van de moderne Perzische kat. Hoewel dit ras oud is, is het ook door de mens gemaakt.

De populariteit van de Perzische kat nam toe toen koningin Victoria en andere leden van het koningshuis verliefd werden op dit prachtige ras. Ze werden eind 19e eeuw in de Verenigde Staten geïntroduceerd, waar ze al snel populair werden.