De Ragdoll is een rustige kat, maar wordt niet echt slap als je haar vasthoudt. Ze heeft een stabiel temperament en kan goed overweg met alle gezinsleden. Veranderingen in de routine raken haar over het algemeen niet van streek. Ze is een ideale metgezel voor mensen die in een appartement wonen.

De Ragdoll heeft vaak een vetkussentje op de onderbuik. Hoewel dit kussentje acceptabel is binnen dit ras, is het geen excuus om haar overgewicht of uit conditie te laten raken. De voeding van de Ragdoll moet zorgvuldig worden gecontroleerd.

De Ragdoll heeft naast speelruimte ook interactieve beweging nodig om haar in vorm te houden. Indien nodig moet haar baasje elke dag een tijdje met haar spelen.

Hoewel de vacht indrukwekkend is, is ze makkelijker te verzorgen dan ze op het eerste gezicht lijkt. De vacht moet dagelijks worden geborsteld, maar dit zou voldoende moeten zijn om knopen en klitten uit de vacht te houden.

Ondanks de kleurrijke en volstrekt onmogelijke legende over de oorsprong van de Ragdoll, is deze prachtige kat een van de populairste rassen in de kattenwereld. Wat wel geverifieerd kan worden, is dat het ras in de jaren 60 in Californië is ontstaan. De Ragdoll zou best eens een mix kunnen zijn van de Birmees, de Birmaan en de Pers, maar de kat die als de oorspronkelijke Ragdoll wordt beschouwd, is een witte kat genaamd Josephine. Om die reden worden Ragdolls ook wel de dochters van Josephine genoemd.

De maker van de Ragdoll, Ann Baker, vond dat ze met Josephine een kat had die zo kalm was dat ze slap werd als ze werd vastgehouden. Deze eigenschap is de oorsprong van de naam. Deze naam is auteursrechtelijk beschermd door Ann Baker en mag alleen voor dit kattenras worden gebruikt.

De Ragdoll hanteert extreem strenge normen voor kleurplaatsing en het ras mag niet worden gekruist. Er worden echter nieuwe kleuren geïntroduceerd bij dit ras, waardoor de Ragdolls die we nu zien nog kleurrijker zijn dan vroeger.