Engelse pointers worden als onafhankelijker beschouwd dan veel andere hondenrassen. Een pointer uit een werklijn kan te actief en nerveus zijn om een ​​goede gezinshond te zijn. Sommige hebben een sterke wil en zijn koppig.

Veel pointers worden echter gefokt voor shows, en honden uit deze lijnen kunnen geweldige gezinshonden zijn die geduldig zijn met kinderen, goed met andere dieren omgaan en rustig in huis zijn. Ze worden niet beschouwd als waakhonden, maar zullen hun verzorgers waarschuwen als er vreemden naderen.

Alle pointers hebben een sterk jachtinstinct, en het is niet ongewoon om een ​​pointer van twee maanden oud te vinden.

Engelse Staande Honden zijn in hart en nieren werkhonden en zijn niet geschikt voor een appartement of een leven in de stad.

Zelfs goede gezinshonden hebben veel beweging nodig, omdat ze vaak een tomeloze energie hebben. Zonder voldoende beweging worden ze waarschijnlijk ongelukkig en destructief. Gehoorzaamheidstraining vanaf jonge leeftijd is aan te raden, omdat ze een sterke wil kunnen hebben.

Omdat Staande Honden een korte vacht hebben, is een snelle borstelbeurt of een massage twee of drie keer per week voldoende verzorging. Deze honden worden beschouwd als gemiddelde verhaaraars. Ze moeten beschermd worden tegen vriesweer, omdat hun vacht kort is.

Engelse pointers (of kortweg "pointers", zoals ze door de AKC worden genoemd) zijn jachthonden die hun naam te danken hebben aan de karakteristieke houding die ze aannemen wanneer ze wild ruiken. Ze staan ​​roerloos met gebogen hoofd en de neus naar het wild gericht; de staart horizontaal, in lijn met het hoofd en de rug. Eén poot is geheven en gebogen bij de pols. De richting waarin de hond wijst, leidt de jager naar het wild.

Pointers werden al in de 17e eeuw in Europa gebruikt om hazen te lokaliseren, die vervolgens door windhonden werden achtervolgd. Tegen de volgende eeuw werden pointers de favoriete hond van jagers en bleken ze bedreven in het aanwijzen en volgen van sporen. Pointers staan ​​bekend als harde werkers met een grote snelheid en uithoudingsvermogen, evenals een uitzonderlijk reukvermogen.

Hun exacte voorouders zijn niet echt bekend, maar men denkt dat ze de bloedhond, foxhound en windhond omvatten. Sommige rashistorici zeggen dat Newfoundlanders, setters en zelfs bulldogs ook tot de groep behoren, maar niemand weet het zeker.