Hoewel ze in eerste instantie worden herkend aan hun verbluffende uiterlijk, staan ​​Ierse setters ook bekend om hun "uitgelaten" houding. Dit zijn de clowneske schurken van de hondenwereld: levendig, intelligent en met een groot gevoel voor ondeugendheid.

Het moet altijd in gedachten worden gehouden dat dit jachthonden zijn, gefokt om de hele dag hard te rennen over ruw terrein. Ze hebben een goede instelling om te trainen, maar als ze verwaarloosd worden, gaan ze zelfstandig rennen en kunnen ze kauwers, blaffers en gravers zijn.

Ierse setters zijn over het algemeen extraverte en vriendelijke honden, zowel naar mensen als naar andere honden. Er is echter wel enige voorzichtigheid geboden bij het introduceren van deze honden bij andere kleinere huisdieren, omdat het jagers zijn. Een beetje socialisatie is belangrijk om de paar verlegen exemplaren van het ras tegen te gaan.

Verzorging is hierbij een aandachtspunt. De vacht moet dagelijks worden gecontroleerd op vuil of vossenstaarten en twee of drie keer per week worden uitgeborsteld. Dit kan een korte verzorging zijn, maar moet wel consequent zijn.

Zoals gezegd staat de Ierse setter nog dicht bij zijn jachtroots en heeft hij behoorlijk wat beweging nodig om vrolijk te zijn en een goede gezinshond te zijn. Naast de lange afstanden is enige training belangrijk. Het zijn slimme honden die graag werken. Geduld en een stevige maar zachte hand zijn nodig om de Ierse setter te trainen. Discipline in combinatie met gevoel voor humor maakt de meeste Ierse setters tot goed opgevoede gezinsleden. Veel Ierse setters doen mee aan hondensporten en ze doen het bijzonder goed in gehoorzaamheids- en jachttests.

Vertrouw er niet op dat een Ierse setter het huis bewaakt, hoewel hij misschien wel alarmerend blaft. Ierse setters zijn over het algemeen vriendelijk en goede gezinshonden, maar ze kunnen wat te groot en uitbundig zijn met kleine kinderen. Enige socialisatie is vereist, omdat sommige van deze honden verlegen zijn.

De Ierse setter is de jongste van de drie AKC setterrassen en stamt waarschijnlijk vooral af van de Engelse setter. De Ierse jagers wilden en hadden een snelle werkhond met een scherpe neus nodig, en de felrode kleur was gemakkelijk te herkennen in de dekking.

Aanvankelijk waren de Ierse honden rood en wit, maar toen kwam er een "mijlpaal" die de invloed ten gunste van de volledig rode honden uitoefende. Kampioen Palmerston was een prachtige, lichter gebouwde, rood-mahoniehouten hond die in 1862 op het toneel verscheen. Van hem hebben we de meeste van onze moderne Ierse setters.

Er wordt af en toe gespeculeerd over de invloed van de pointer op de achtergrond van de Ierse setter, maar de meeste liefhebbers ontkennen dit. Tegenwoordig is de Ierse setter een geliefde gezinshond en soms ook een jachthond. Het ras heeft grote schommelingen in populariteit gekend, ooit geïnspireerd door de Walt Disney-film en de boeken over "Big Red".