Sint-Bernards zijn aanhankelijke, kalme honden. Hun instinctieve vriendelijkheid zal waarschijnlijk de aanvankelijke angst van een vreemde om zo'n grote hond te benaderen, compenseren. Sint-Bernards zijn echter net zo snel geneigd om familieleden te beschermen die ze in gevaar achten.

Omdat ze zo vriendelijk, zachtaardig en tolerant zijn, kunnen Sint-Bernards bijzonder geschikt zijn voor gezinnen met goed opgevoede kinderen. Ze staan ​​bekend om hun uitzonderlijke begrip en geduld en zorgen ervoor dat ze een kind niet verwonden.

Deze honden willen graag behagen, wat de training makkelijker kan maken dan bij andere rassen.

De Sint-Bernard is een sociaal wezen. Niets maakt hem gelukkiger dan deelnemen aan gezinsactiviteiten. Omgekeerd zal deze hond eerder gaan mokken als hij het gevoel heeft dat hij niet wordt uitgezonderd. Omdat de volwassen Sint-Bernard zo groot is, is training noodzakelijk, hoe eerder hoe beter. Het ras staat erom bekend soms koppig te zijn. Maar zodra een Sint-Bernard begrijpt wat er van hem verwacht wordt, zal zijn instinctieve drang om te behagen over het algemeen elke koppigheid compenseren.

De volwassen Sint-Bernard verhaart twee keer per jaar, in de lente en de herfst. Regelmatig borstelen helpt dit verharen te minimaliseren.

Hoewel de hond voldoende moet eten om een ​​gezond gewicht te behouden, moet u een Sint-Bernard niet te veel voeren. Overgewicht kan de gewrichten belasten en problemen met de heupen of ellebogen verergeren. De voedselbehoefte per kilo van een Sint-Bernard kan lager zijn dan bij andere rassen, omdat zijn temperament rustiger is en hij minder beweging nodig heeft dan veel andere rassen.

Net als andere zeer grote rassen leven Sint-Bernards relatief kort. De levensverwachting bedraagt ​​doorgaans 8 tot 10 jaar.

Sint-Bernards zijn krachtige, reusachtige honden met diepe wortels in mythen en legenden. Hoewel traditioneel wordt aangenomen dat ze in de 11e eeuw zijn ontstaan ​​in een kloosterhospice in de Zwitserse Alpen, vond de eerste aantoonbare verschijning van de hond in het klooster, of waar dan ook, waarschijnlijk zo'n 600 jaar later plaats.

Deskundigen geloven dat deze eerste kloosterhonden bedoeld waren als waakhonden. Niet lang daarna werden hun levensreddende talenten echter duidelijk. In de daaropvolgende drie eeuwen zouden heiligen meer dan 2000 mensenlevens hebben gered.

De huidige heiligen staan ​​niet alleen bekend om hun historische heldendaden, maar ook om hun liefde en toewijding aan hun menselijke metgezellen, met name kinderen. Twee populaire kinderfilms uit de jaren 90, "Beethoven" en "Beethoven 2", maakten gebruik van deze eigenschap om verhalen te vertellen over de avonturen van een innemende Sint-Bernard met zijn Amerikaanse familie in de buitenwijken.