Siberische husky's zijn klassieke noordelijke honden. Ze zijn intelligent, maar ook enigszins onafhankelijk en koppig. Ze gedijen goed in menselijk gezelschap, maar hebben vanaf hun puppytijd een stevige, zachte training nodig. Deze honden zijn gefokt om te rennen, en hun liefde voor rennen kan soms de overhand krijgen op hun liefde voor hun baasjes. Siberische husky's zijn over het algemeen vriendelijk tegen mensen, inclusief kinderen.

De meeste Siberische husky's kunnen goed overweg met andere honden, vooral met honden waarmee ze zijn opgegroeid. Ze hebben een sterke prooidrift en kunnen katten en vee achtervolgen. Siberische husky's kunnen gravers zijn, vooral bij warm weer, omdat ze graag koele ligplekken creëren. Ze blaffen doorgaans niet, maar ze huilen wel.

Siberische husky's zijn gefokt onder zware omstandigheden en, niet verrassend, zijn het makkelijke honden om te houden. Ze kunnen gemakkelijk zwaarlijvig worden als ze te veel eten of te weinig beweging krijgen. Deze honden zijn gefokt om te rennen en ze zouden minstens een paar keer per week flink moeten kunnen rennen. Siberische husky's zijn over het algemeen sterke honden en worden vaak 14 jaar oud.

Vroege positieve training en socialisatie zijn belangrijk om de Siberische husky op mensen te laten focussen. Deze honden genieten van menselijk gezelschap en vinden het fijn om een ​​taak te hebben, al is het maar even met je joggen. Siberische husky's staan ​​niet bekend om hun waakhondneigingen, maar zullen meestal wel blaffen als ze worden gewaarschuwd. Als ze te veel alleen worden gelaten, kunnen ze gravers en kauwers worden of de buren een prachtig huilconcert geven. Siberische husky's houden wel van sleeën en ski-joëring.

Verzorging moet een paar keer per week worden gedaan, met meer verzorging tijdens de ruiperiode. De kortere vacht van de Siberische husky is minder gevoelig voor klitten dan de vacht van andere noordelijke hondenrassen.

Zowel Rusland als de Verenigde Staten claimen graag de Siberische husky. Het ras werd meer dan 3000 jaar geleden ontwikkeld door de Tsjoektsjen in Noordoost-Azië om hen te helpen in hun nomadische leven als sledehonden. Het ras heeft zeker spitsen als voorouders.

Tijdens de goudkoorts in Alaska werden er veel sledehondenraces georganiseerd, zowel voor de lol als om werkpaarden te bekijken. De honden van de Tsjoektsjen bleken snelle lopers met een groot uithoudingsvermogen, ondanks hun kleine formaat.

De roem van de Siberische husky als sledehond werd gevestigd toen een team husky's 550 kilometer door woeste sneeuwstormen racete om serum af te leveren voor de aan difterie lijdende Nome. De film "Balto" en de vele verhalen over hetzelfde thema hebben dit ras wereldwijd bekend gemaakt.

Hoewel de meeste Siberische husky's tegenwoordig geliefde huisdieren zijn, trekken velen nog steeds sleeën in lokale races en genieten ze van ski-joëring met hun baasjes.