De Japanse Bobtail is een actief, lief, aanhankelijk en zeer intelligent ras. Ze zijn dol op mensen en spelen schijnbaar eindeloos. Ze leren hun naam en reageren erop. Ze brengen speeltjes naar mensen en apporteren urenlang met een favoriet speeltje. Bobtails zijn sociaal en zijn op hun best in het gezelschap van mensen. Ze nemen het huis over en laten zich niet intimideren. Als er een hond in huis is, gaan Bobtails ervan uit dat Bobtails de baas zijn. Hoewel ze redelijk goed overweg kunnen met andere kattenrassen, geven ze de voorkeur aan het gezelschap van andere Bobtails. Ze worden wel clanachtig genoemd omdat ze langdurige vriendschappen sluiten met hun eigen nestgenoten.

De Japanse Bobtails zijn nooit over hun aanbidding door de Japanse keizerlijke familie heen gekomen en beschouwen alles in huis als automatisch van hen. Ze hebben een zachte, lieve, melodieuze stem en gebruiken deze zangerige stem vaak om mensen ervan te overtuigen hun wensen in te willigen.

Leven met een Japanse Bobtail is gemakkelijk. Ze passen zich goed aan een routine aan, zolang ze maar wat speeltijd en tijd hebben om met hun baasje te knuffelen. Hoewel het geen schootkatten zijn, willen ze graag dicht bij je zijn en zullen ze naast je zitten en naast je in bed slapen. Omdat ze hoog kunnen springen, hebben ze zitstokken nodig om te bewegen. Ze houden van interactief speelgoed zoals plaagveren en springen hoog om ze te vangen.

Japanse Bobtails bewegen over het algemeen voldoende om hun gewicht op peil te houden. Ze zijn echter dol op lekkernijen, of het nu kattensnoepjes zijn of een hapje mensenvoer, en het is gemakkelijk om ze zo te verwennen dat ze aankomen.

De Japanse Bobtail is al sinds de 6e eeuw bekend in Japan. In de Gotokuji-tempel en de Niko-tempel zijn nog steeds antieke Japanse houtsneden en schilderijen te zien die de liefde van het Japanse volk voor hun bijzondere bobtailkat uitbeelden. De Japanse Bobtail wordt beschouwd als een natuurlijk ras en is niet expliciet gefokt.

De Japanse Bobtail werd oorspronkelijk gehouden door mensen met schuurtjes voor zijderupsen, omdat het ras van onschatbare waarde was dankzij hun expertise in knaagdierbestrijding. De keizerlijke familie was echter zo dol op de Japanse Bobtail dat de katten alle privileges van de heersende klasse kregen en werden verwend en geëerd als koninklijken. De legende gaat dat een van de grote keizers de Japanse Bobtail zo'n mooie kat vond dat hij besloot dat alleen hij deze katten mocht bezitten en fokken. Wanneer hij een audiëntie gaf in de Keizerlijke Tuin, bracht hij zijn Japanse Bobtails mee met rode zijden riemen.

De Bobtail wordt beschouwd als een gelukskat en het hebben van een exemplaar garandeert voorspoed en geluk. De driekleurige Japanse Bobtail, of Mi-Ke (uitgesproken als "mie kee"), is de geluksbrengerkleur van deze prachtige kat, waarschijnlijk omdat de meeste driekleurige katten poezen zijn en daardoor meer prachtige Japanse Bobtails voortbrengen. Het Japanse beeldje van een kat met opgeheven poot wordt een Maneki Neko of wenkende kat genoemd en is een artistieke interpretatie van de Bobtail. Deze beelden zijn vaak te vinden in Japanse winkels, waar ze geacht worden goede mensen aan te trekken.