Engelse springerspaniëls zijn geselecteerd als jachtpartners die vrij dicht bij elkaar werken en hebben een sterke behoefte om bij mensen te zijn en te werken. Energieke en levendige honden; ze hebben een behoorlijke dosis intelligentie en zijn redelijk gemakkelijk te trainen. De meeste spaniëls hebben een apporteerdrang, en de Engelse springerspaniël is daarop geen uitzondering. Deze drang kan leiden tot kauwproblemen als de hond langere tijd alleen wordt gelaten.

Socialiseer Engelse springerspaniëls vanaf het begin met andere honden en mensen, ook al zijn de meeste vrij extravert en vriendelijk. De meeste Engelse springerspaniëls kunnen niet goed tegen kennels of een sedentaire levensstijl. Graven kan een probleem zijn bij verveelde honden.

De Engelse springerspaniël is vrij gemakkelijk te houden, dus te veel snacks kunnen leiden tot obesitas. Dit zijn honden die het beste presteren met voldoende beweging, of dat nu jagen is, met je mee joggen of behendigheidstraining. Als intelligente honden zijn ze het gelukkigst als ze met je samenwerken en reageren ze goed op training. Engelse springerspaniëls worden vaak gezien in wedstrijden voor jacht, gehoorzaamheid en behendigheid. Deze honden zijn gehard en worden vaak tieners.

Engelse springerspaniëls kunnen verrassend goede waakhonden zijn, met een luide alarmblaf en ten minste enige bescherming. Ze kunnen goed overweg met kinderen als ze met hen opgroeien. Deze honden presteren het beste met vroege socialisatie en training. Een paar Engelse springerspaniëls kunnen tevreden zijn als "bankhangers", maar de meesten geven de voorkeur aan actief zijn. Engelse springerspaniëls lijken zowel van waterwerk als van werk op het land te houden en kunnen zich aangetrokken voelen tot plassen.

Verzorging kan een behoorlijke klus zijn bij een Engelse springerspaniël, hoewel deze hond minder werk vereist dan zijn kleinere soortgenoten. De meeste eigenaren knippen hun Engelse springerspaniëls minstens een beetje en trimmen zeker rond de poten, voeten en oren. Voor showtrimmen is een vaste, bekwame hand met de tondeuse vereist. Dagelijks borstelen van de veren en de lange vacht is belangrijk om klitten te voorkomen. Wekelijks de oren schoonmaken is belangrijk.

De Engelse springerspaniël stamt af van de spaniëls die al in de 16e eeuw populair waren als jachtgezellen in Engeland. Spaniëls werden beschouwd als honden die wild opjoegen, soms zelfs "opspringend" voor het wild. Aanvankelijk werden alle spaniëls onderling gekruist en werd er alleen onderscheid gemaakt op basis van de hoogte van volwassen dieren.

In de 19e eeuw raakte de hertog van Norfolk geïnteresseerd in de spaniëls en ontwikkelde hij zijn eigen lijn, aanvankelijk de Norfolk-spaniël genoemd en nu de Engelse springerspaniël. De Engelse springerspaniël is weer enigszins opgesplitst in een veld- (jacht) en showlijn, maar veel honden kunnen beide. De meeste Engelse springerspaniëls zijn tegenwoordig gewaardeerde familieleden die af en toe de kans krijgen om te jagen.

Met overwinningen in de Best in Show-competitie van de Westminster Kennel Club, waaronder de eerste show van het nieuwe millennium, zal de populariteit van de Engelse springerspaniël alleen maar toenemen.