Duitse Doggen worden beschouwd als vriendelijke reuzen. Ze zijn matig speels, aanhankelijk en goed met kinderen. Ze bewaken hun huis. Duitse Doggen kunnen over het algemeen goed overweg met andere dieren, vooral als ze ermee zijn opgegroeid, maar sommige exemplaren van het ras kunnen agressief zijn tegenover honden die ze niet kennen.

Duitse Doggen worden beschouwd als gemakkelijk te trainen, maar sommige Duitse Doggenliefhebbers zeggen dat ze koppige leerlingen kunnen zijn.

Iedereen die een Duitse Dog wil, moet bereid zijn om rekening te houden met de omvang van deze hond. Een Duitse Dog eet veel grotere hoeveelheden voedsel dan een kleine hond, dus het voeren van een Duitse Dog kost veel meer dan bijvoorbeeld een kleine chihuahua.

Een Duitse Dog moet ruimte hebben om te bewegen en te bewegen, vooral als hij jong is. Iedereen die een Duitse Dog in de stad wil houden, moet bereid zijn om de hond dagelijks lange wandelingen te laten maken.

Duitse Doggen moeten gehoorzaamheidstraining krijgen om ervoor te zorgen dat ze handelbaar zijn als ze volgroeid zijn.

Een aandoening die bekend staat als een maagtorsie, waarbij gasvorming en een mogelijke maagtorsie optreden, is een reële mogelijkheid bij een hond van een groot ras zoals de Duitse Dog. Om dit potentieel levensbedreigende probleem te voorkomen, moet u twee of drie kleine maaltijden per dag geven in plaats van één grote maaltijd en de hond aanmoedigen om na het eten minstens een uur te rusten. Ook zeer grote honden hebben baat bij verhoogde voerbakken, zodat ze hun poten niet hoeven te spreiden om te eten.

De Duitse Dog, ook wel bekend als de Apollo onder de honden, is een gigantisch ras. De Deen is van Duitse oorsprong, niet Deens. Men denkt dat het ras al meer dan 400 jaar bestaat. Duitse Doggen stammen af ​​van mastiffachtige honden die door de Duitse adel werden gefokt om landgoederen te beschermen en op wilde zwijnen te jagen.

In de 18e eeuw waren Duitse Doggen prestigieuze bewakers van landgoederen en rijtuigen. Ze waren ook populair bij de hogere klasse voor de sport, aangezien weinig andere honden een wild zwijn konden verslaan.

De Duitse Doggen die meer leken op die we vandaag de dag kennen, werden in de 19e eeuw gefokt. In 1880 verboden de Duitsers de naam "Duitse Dog" en noemden het ras "Deutsche Dogge", wat Duitse mastiff betekent; In Engelstalige landen wordt het ras echter nog steeds Duitse Dog genoemd.

Deze honden zijn in de eerste plaats huisdieren voor gezinnen en zijn, ondanks hun grootte, populair geworden onder stadsbewoners die ze houden als bescherming tegen inbrekers.