Poedels staan ​​bekend om hun intelligentie en gemakkelijke training. Het zijn levendige, actieve, vrolijke honden met een gevoel voor humor. Poedels gedijen op aandacht en kunnen slechte gewoonten ontwikkelen, zoals hinderlijk geblaf, als ze genegeerd of alleen gelaten worden.

De kleinere poedels kunnen agressief zijn tegenover mensen buiten hun gezin of tegenover andere honden. Ze moeten vroeg gesocialiseerd worden met andere mensen en huisdieren en een strenge hand in de training krijgen. Poedels kunnen beschermend zijn tegenover hun gezin en huis.

Houd er rekening mee dat poedels in wezen jachthonden zijn in elegante kleding en dat ze beweging en training nodig hebben om optimaal te presteren als gezelschapshond.

Poedels zijn "makkelijk te houden" en baasjes moeten ze niet te veel verwennen met snoepjes. Ze kunnen gemakkelijk overgewicht krijgen. Veel poedels leven relatief lang; de kleinere poedels worden wel 17 jaar oud, terwijl de standaardpoedels meestal 12 tot 14 jaar oud worden.

Verzorging is een vast onderdeel van het leven van een poedel. Omdat de vacht van poedels de neiging heeft om te klitten, moeten ze kort worden getrimd of bijna dagelijks worden verzorgd. Showvachten vereisen regelmatige wasbeurten, het opbinden van knotten en oorfranjes en het oliën van de vacht om te voorkomen dat deze broos wordt. Een vaste hand aan de schaar is ook belangrijk.

Poedels zijn goede gezinshonden – leuk, energiek, slim en gemakkelijk te trainen. Ze gedijen het beste met voldoende beweging voor zowel lichaam als geest en zijn het liefst de hele tijd bij mensen. Het zijn geen goede kennelhonden. Socialisatie moet vroeg beginnen en moet andere mensen, andere huisdieren en de verzorgingsroutine omvatten. Deze honden kunnen heel goed springen, dus wees voorzichtig met de omheining van uw tuin!

Hoewel de poedel vaak met Frankrijk wordt geassocieerd, is hij eigenlijk van Duitse oorsprong en mogelijk afstammend van de barbet. Het ras kreeg in de 19e eeuw een vast type, hoewel er al eerder voorbeelden van poedelachtige honden bekend zijn. Het woord poedel komt van het Duitse "pudel", wat plas of plons betekent.

Poedels begonnen als jachthonden, vooral goed in het apporteren van water. Met hun snelle intelligentie en hun drang om te behagen, vertakten ze zich naar optredende honden met reizende groepen en circussen. De aristocratie, met name in Frankrijk, ontdekte het ras en was dol op zowel de persoonlijkheid als de ongelooflijke vacht, die op talloze manieren gevormd kon worden.

Ondanks het nieuwe imago van de poedel als een elegante, ietwat verwende aristocraat, moeten we niet vergeten dat ze in Frankrijk nog steeds "caniches" worden genoemd, wat eendenhond betekent.

De drie variëteiten vormen een van de populairste rassen ter wereld. Poedels schitteren in de glamour van de showring, maar ze werken ook als blindengeleidehond en politiehond. Ze doen mee aan alle hondensporten, van het rennen van de Iditarod en het hoeden van schapen tot gehoorzaamheid en behendigheid. De eerste voorvechter van gehoorzaamheid in de Verenigde Staten, Blanche Saunders, had standaardpoedels.